یک سیستم آبگیری سریع لجن خانگی برای تأمین بار فشار منفی خلاء در آزمایشات مدل به کار گرفته شد که شامل جعبه جداسازی آب لجن، دستگاه جداسازی هوا از آب، منبع برق فشار منفی خلاء و یک شیلنگ لجن کش است.
جعبه مدل از مواد اکریلیک شفاف ساخته شده بود. اندازه توری داخلی جعبه 80 سانتی متر × 80 سانتی متر × 80 سانتی متر و ضخامت دیواره 2 سانتی متر بود.
پایین جعبه مدل به صورت یک فضای توخالی تنظیم شده بود که یک پارتیشن شفاف اکریلیک روی آن قرار داشت. پارتیشن دارای فاصله 4 سانتی متری و سوراخ هایی به قطر 1 سانتی متر بود.
از پایین به بالا، جعبه جداسازی دوغاب شامل یک فضای توخالی، ژئوتکستایل قابل نفوذ، یک لایه نفوذ نی محصول، یک لایه لجن و یک غشای آب بندی خلاء بود.
ابتدا یک لایه ژئوتکستایل نفوذپذیر بر روی صفحه دیافراگمی فضای توخالی در جعبه مدل گذاشته شد و سپس نی های زراعی بر روی ژئوتکستایل گذاشته شد.
لجن بر روی کاه های محصول تخلیه شد و سطح لجن با غشای آب بندی پوشانده شد. فضای خالی پایین جعبه مدل با دستگاه جداسازی هوا از آب از طریق لوله آب بندی و دستگاه جداسازی آب و هوا با پمپ خلاء متصل شد.
پمپ خلاء از طریق دستگاه جداسازی آب و هوا وکیوم شد. مخلوط هوا و آب در لایه بالای سر پایین، یک بار فشار منفی خلاء در پایین جعبه مدل اعمال می کند.
لجن به طور یکنواخت هم زده شد و میزان رطوبت اولیه لجن اندازه گیری شد. برای آزمایش اثر و عملکرد آبگیری لجن تحت شرایط فشار منفی خلاء در پایین بخش کامل، آزمایش ها به دو گروه آبگیری لجن بدون کاه و آبگیری لجن با کاه برنج تقسیم شدند.
برای آبگیری لجن بدون کاه، لایه ژئوتکستایل نفوذپذیر به عنوان غشای فیلتر روی صفحه دیافراگم گذاشته شد. لبه ژئوتکستایل در قسمت داخلی دیوار جعبه چسبانده شده و با نوار چسب مهر و موم شده است.
لجن بر روی ژئوتکستایل نفوذپذیر تخلیه شد. ضخامت لجن 30 سانتی متر بود. سطح بالایی لایه لجن با غشای آب بند پوشانده شد و با چهار دیواره جعبه مدل آب بندی شد.
