تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما برخی از مطالعات حیوانی نشان می دهد که پودر زغال کرتاکالر فعال ممکن است به بهبود عملکرد کلیه و کاهش آسیب و التهاب دستگاه گوارش در مبتلایان به بیماری مزمن کلیوی به منظور استفاده برای اشتعال و همچنین کارهای هنری روی بوی نقاشی کمک کند.
مطالعه‌ای در سال 2013 مشاهده کرد که موش‌های مبتلا به بیماری مزمن کلیوی القایی، 4 گرم (گرم) در هر کیلوگرم در روز از ذغال فعال خوراکی دریافت کردندو محققان دریافتند که حیوانات کاهش قابل توجهی در التهاب و آسیب روده داشتند.
در مطالعه دیگری در سال 2014، موش‌های مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی با مخلوط‌های حاوی 20 درصد زغال‌سنگ فعال تغذیه شدند و آنها بهبود عملکرد کلیه و کاهش میزان التهاب و آسیب کلیه را تجربه کردند.
مایعات و گازهای به دام افتاده در روده می توانند به راحتی از میلیون ها سوراخ ریز در زغال چوب فعال عبور کنند و این فرآیند ممکن است آنها را خنثی کند.
در مطالعه‌ای در سال 2012، نمونه کوچکی از افراد با سابقه گاز بیش از حد در روده‌های خود، 448 میلی‌گرم زغال چوب فعال را سه بار در روز به مدت 2 روز قبل از انجام معاینه سونوگرافی روده مصرف کردند و آنها همچنین 672 میلی گرم دیگر را در صبح روز امتحان مصرف کردند.
این مطالعه نشان داد که معاینه‌کنندگان پس از درمان با زغال فعال توانستند بخش‌های خاصی از برخی از اندام‌ها را با سونوگرافی بهتر ببینند و گفته می‌شود گاز روده این اندام‌ها را قبل از درمان پنهان کرده است.
حدود 34 درصد از شرکت‌کنندگانی که برای کاهش گازشان زغال چوب فعال دریافت کردند نیز علائم بهبود یافته بودند.
در مطالعه‌ای در سال 2017، افرادی که 45 میلی‌گرم سایمتیکون و 140 میلی‌گرم زغال فعال سه بار در روز به مدت 10 روز مصرف کردند، همگی کاهش قابل توجهی در درد شکم بدون عوارض جانبی گزارش کردند.
