باید با گفتن این نکته شروع کنم که فکر نمی‌کنم خودکارها در مقابل مدادها مشکلی برای ساختن یا شکستن آن باشند و اگر احساس شدیدی به این صورت دارید، خودکار فانتزی تک شاخ را دنبال کنید که احتمالاً این قلم یا مداد نیست که گروه دانش‌آموزان امسال را به عاشقان نوشتن، پدیدآورندگان شعر، داستان، نقد، مقاله و کتاب‌های اطلاعاتی تبدیل می‌کند.
اما، انتخاب ابزارهای خود برای نوشتن عاقلانه در واقع مفید است و دنیایی را تصور کنید که در آن بچه ها وقت خود را صرف پاک کردن نمی کنند، بلکه به سادگی از میان آن خط می کشند و فقط به راه خود ادامه می دهند.
تصور کنید هرگز مجبور به تراشیدن مداد نباشید و تصور کنید بچه‌هایتان دو برابر معمول می‌نویسند صرفاً به این دلیل که یک خودکار جدید برای نوشتن دارند.
در اینجا چند موضوع قابل بررسی است.
پاک کردن
در طول کارگاه نوشتن، آیا واقعاً می خواهید بچه ها چیزهای زیادی پاک کنند؟ یا حتی اصلا؟ اگر نیمی از آن را پاک کنند، همه کارهایی را که دانش آموزان انجام داده اند چگونه ارزیابی می کنید؟ چقدر برای پاک کردن وقت می گذارند؟ به طور کلی، هر چه نویسنده تجربه کمتری داشته باشد، پاک کردن آن، حتی یک چیز کوچک، بیشتر طول می کشد.
نه تنها این، بلکه هنگامی که آن حروف و کلمات پاک شوند، هرگز نخواهید فهمید که کودک چه تغییراتی ایجاد کرده است و همچنین هرگز متوجه نخواهید شد که آیا او تمام وقت خود را صرف نوشتن کرده و سپس همان کلمات را بارها و بارها پاک کرده است.
همه ما با بچه‌هایی مواجه شده‌ایم که نقاشی می‌کنند و سپس پاک می‌کنند، و سپس همان مرد چوبی کوچک را بارها و بارها برای کل کارگاه نوشتن دوباره می‌کشند و ناامیدکننده است که فکر کنیم اگر این نویسندگان تمام وقت خود را صرف پاک کردن نمی‌کردند چقدر بیشتر می‌نوشتند، چقدر تمرین بیشتری می‌کردند.
با قلم، پاک کردن یک گزینه نیست و در حالی که برخی از بچه ها در ابتدا اخم می کنند و از آنها می خواهند که مداد و پاک کن خود را پس بگیرند، پس از چند روز، خودکار تبدیل به حالت عادی می شود و پاک کردن در کارگاه نوشتن به گذشته مربوط می شود.
