آلو میوه ای است که دانه هایی دارد که با حفره های سنگ مانند احاطه شده اند،مثل آلو قیسی.
این طبقه بندی دیگر آلو را توضیح می دهد: میوه هسته دار.
آلو از همان خانواده هلو، شلیل و آلو قیسی است.
اما آلوها بسیار متنوع تر از عموزاده های هسته دار خود هستند.
آنها می توانند بزرگ یا کوچک، با پوست قرمز، بنفش، سبز، زرد یا نارنجی و گوشت صورتی، زرد یا نارنجی باشند.
آلو نوعی میوه کوچک است که انواع مختلفی دارد،مثل آلو قیسی.
در ایالات متحده، بیش از 140 نوع مختلف آلو موجود است، آنها در رنگ های مختلفی از جمله سبز، قرمز، زرد و بنفش موجود هستند، گوشت آلو معمولا زرد یا قرمز است.
آلو قیسی نوعی میوه هسته دار است، میوه‌های هسته‌دار یا دروپس، میوه‌هایی هستند که حاوی هسته یا هسته هستند.
این سنگ حاوی دانه میوه است، اطراف سنگ یک نمای بیرونی خوراکی و گوشتی است.
میوه های هسته دار که شبیه آلو قیسی هستند عبارتند از هلو، زردآلو و شلیل.
به طور کلی، آلو قیسی یا آلو خشک، بیضی شکل و دارای پوستی چروکیده است.
آلوها بسته به تنوع آلویی که از آن می آیند می توانند رنگ متفاوتی داشته باشند، اما معمولاً بنفش تیره یا آبی هستند.
آنها برای اولین بار هزاران سال پیش در چین رشد کردند، سپس آلوها به ژاپن، بخش‌هایی از اروپا و آمریکا راه یافتند که امروزه بیش از 2000 گونه در سراسر جهان رشد می کنند.
آلو شیرینی ملایمی را به سالادها و دسرها اضافه می کند، اما فواید آن برای سلامتی آبدارترین قسمت بسته بندی است.
ویتامین C موجود در آلو به التیام بدن، عضله سازی و تشکیل رگ های خونی کمک می کند و برای چشمان شما هم عالی است.
فرد می تواند آلو قیسی و آلو را با سایر غذاها یا به تنهایی بخورد.
آلو خشک و آلو قیسی می توانند مواد تشکیل دهنده در دستور العمل های خاصی باشند یا مردم می توانند آنها را به آبمیوه تبدیل کنند.
آلو فواید و خطرات آن و راه های گنجاندن آن در رژیم غذایی را پوشش می دهد.
